Ronde boog
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een rondboog, ook wel halfcirkelboog of volboog genoemd, is een boogconstructie waarvan de binnenwelflijn de vorm van een halve cirkel beschrijft en die wordt toegepast om openingen te overspannen.
Omschrijving
De rondboog is een klassiek bouwkundig element dat al lange tijd wordt gebruikt, onder andere in de Romeinse en Romaanse architectuur. De constructie bestaat doorgaans uit wigvormige stenen, zoals bakstenen of natuursteen, die de druk van de bovenliggende constructie zijdelings afvoeren naar de steunpunten, zoals muren of pilaren. Wanneer de sluitsteen bovenaan in het midden is geplaatst, is de boog in principe zelfdragend. Naast de functie van overspanning boven bijvoorbeeld deuren, ramen of poorten, kan een rondboog ook dienen als ontlastingsboog of als decoratief element in een gevel, zoals een rondboogfries.
Toepassing en voorkomen
Rondbogen komen veel voor in historische bouwstijlen zoals de Romeinse, Romaanse en Renaissance architectuur. Ze worden toegepast bij diverse bouwelementen zoals vensters (rondboogvenster), poorten en arcades. Ook in modernere constructies, zoals bij garagedeuren, kan de rondboogvorm worden toegepast. Een rondboog kan ook onderdeel zijn van een groter decoratief element, zoals een rondboogfries, waarbij kleine rondbogen naast elkaar een horizontale band vormen aan de bovenzijde van een gevel.
Verschil met andere boogvormen
In tegenstelling tot een rondboog, die een perfecte halve cirkel is getrokken vanuit één middelpunt, zijn er andere boogvormen zoals de segmentboog (minder dan een halve cirkel), de spitsboog (gevormd door twee elkaar kruisende cirkeldelen) en de korfboog (opgebouwd uit meerdere cirkelsegmenten). De keuze voor een specifieke boogvorm hangt vaak samen met de architectonische stijl en de constructieve eisen, aangezien lagere bogen grotere zijwaartse krachten (spatkrachten) veroorzaken dan hogere bogen zoals de spitsboog.
Vergelijkbare termen
Spitsboog
Gebruikte bronnen: